Over het Vormingsinstituut van het Gezelschap voor Psychoanalyse en Psychotherapie:

Als men een onderwijs wil organiseren dat overeenkomstig is met de psychoanalytische gedachte, dan zou iedereen daar als subject moeten kunnen spreken. Dat impliceert een Vormingsinstituut dat radicaal openstaat voor elkeen die een vraag stelt naar psychoanalytische vorming en zich niet beperkt tot zij die zich het statuut aanmeten van “kandidaat-analytici”. Een plaats waar er kan gewerkt worden aan de exploratie van het onbewuste, waar men zichzelf kan vormen, waar er ruimte wordt gegeven aan het niet-weten, eerder dan dat een voorgekauwd weten zou onderwezen worden dat dient als identificatiemodel (maar uiteindelijk geen vormende waarde heeft). Waar de verantwoordelijken van de seminaries evengoed als subject in hun materie gegrepen zijn, er getuigen als analyticus en als analysant, en er spreken om zichzelf te onderwijzen. Waar het voortgezette karakter van de vorming, van jaar tot jaar, de mogelijkheid geeft door te werken aan de opbouw van een weten dat nooit af is. Elk jaar worden seminaries georganiseerd, afhankelijk van het verlangen van wie zich daartoe autoriseert. Wat iedereen in zijn verhouding tot de psychoanalyse raakt, blijft particulier. Deze verscheidenheid draagt ertoe bij voor elkeen het veld te openen van het onbewuste, een veld dat zich van nature sluit. (Pat Jacops)